۲۷ بهمن ۱۳۸۹

بهشت زهرا زیر پای مادران است

برای مادران پلازا از بوئنس آیرس تا تهران


دلش می خواهد
از درخت توت خانه ی مادر بزرگ
هرگز پائین نیامده بود
و عروسک هفت سالگی اش
بر صندلی آن چرخ فلک سر به فلک کشیده
جا نمانده بود هرگز
...


دلش می خواهد
این خاک نا حق
حقیقت نداشت
زندگی بازی بود
مرگ بازی بود
و خاک بازی بود
...
در این ساعت صبح
و در این گوشه از بهشت زهرا
خدایش شاهد است از دل و جان
حاضر بود مرده شور
رخت و ریختش را برده باشد
اما سیاه او را نپوشد
...


افتاده بر این مستطیل سنگین
که خوابش را سبک کرده است
دلش می خواهد اصلن
به دنیا نیامده بود
و انتخاب نکرده بود نام زیبائی را
که بر سنگ تراشیده شود امروز .