۶ آذر ۱۳۹۷

خیابان های خالی پیونگ یانگ

من از بلوارها ، میدان ها و خیابان های خالی و خلوتی که پرنده در آن پر نمی زند می ترسم  اگر این اماکن مانند شهرهای کره شمالی شیک و پاکیزه باشد بیشتر می ترسم . مگر می شود کشوری با پانزده ملیون جمعیت خیابانهایش خالی باشد . شاید هم عیب در عکس هائی است که به دست ما می رسد
هفت دلیل خالی بودن خیابانها در پیونگ یانگ 
یک - رسانه های غربی به وسیله فتوشاپ پرندگان ، آدم ها و ماشین ها را از عکس ها حذف می کنند 
دو- عکاسان مزدور غربی فقط صبح خیلی زودِ روزهای تعطیل و قبل از بیدار شدن شهروندان از خیابان های خالی عکس می گیرند
سه -از آنجا که رهبر عزیز مانند اکثر دیکتاتورها دستی هم در شعر و شاعری دارد ، هر وقت شعرش می گیرد دستور می دهند جهت ایجاد فضا و آتمسفر شاعرانه مردم به خانه هایشان رفته وخیابانها خلوت شوند 
چهار -این عکس ها را زمانی گرفته اند که تمام ساکنان شهر جهت شرکت و تماشای اجباری رژه نظامی به میدان پیونگ یانگ رفته اند 
پنج - تصاویری که در رسانه های غربی می بینیم در ساعاتی گرفته شده اند که شهروندان از پیر و جوان موظف هستند جهت شنیدن خطابه رهبر عزیزدر خانه و پای تلویزیون باشند و هر تنابنده ای در خیابان دیده شود به وسیکه تیری از غیب از صحنه روزگار محو خواهد شد
شش - خیابان های خالی پیونگ یانگ دهن کجی رهبر عزیز است به خیابانهای شلوغ و پر تحرک کره شمالی 
هفت - رهبر عزیز از ازدحام و مردم واهمه دارد ، مگر این که تحت فرمان او و در حال رژه رفتن باشند

 

۴ آذر ۱۳۹۷

شبی که نبود

عاشقانه ای قدیمی و منتشر نشده با تدوین و اجرای فریبا عنایت زاده

۱۹ آبان ۱۳۹۷

پشیمانم کن

نشر چشمه منتشر کرده است
====================
پشیمانم کن - مجموعه شعر 
حالا که ناشر روی جلد را با تصویری از گرتا گاربو تزئین کرده است . شعری از همین مجموعه با عنوان ( گاربو در منهتن ) را بدرقه راهش می کنم .
گاربو در اوج محبوبیت و شهرت بین المللی خودش را مادام العمر در آپارتمانی در منهتن زندانی کرد که کسی زوال زیبائی اش را نبیند . نمی دانم فروزان ، ستاره زیبا و لوند سینمای ایران نیز با همین هدف خودش را تا پایان عمر از انظار پنهان کرد . یا این که با دنیا قهر کرده بود . هدف هرچه بود نتیجه مشابهی داشت و زوال زیبائی او را نیز کسی ندید . یادشان پایدار
------------------------
گاربو در منهتن
سنگی مدوّر و خوش تراش
رها از دست سریع سرنوشت
سطح آرام برکه ای خواب آلوده را
جست و خیز کنان می آشوبد
و دور می شود
در هر تماس
بر سطح آب
نقطه ای می گذارد
در مرکز دوایری تو در تو
که در قفای او
تکثیر می شوند
بالرینی است
در آخرین اجرای دریاچه قو
که ترک می کند صحنه را ،
آخرین دایره اما
دهان گرسنه مرگ است
و سنگ زیبا
در شکم تاریک برکه
به گِل می نشیند .



۱۰ آبان ۱۳۹۷

Assassin or 007


پوک و تهی کردن کلمات از معنای متعارف و اصلی شان جایگاه ویژه ای در حکومت های فاشیست و توتالیتر دارد . بهترین
نمونه هایش را در شاهکار اُرول ( رمان 1984 ) می توان دید .
مورد نسبتا جدید آن اما جابجا شدن دو کلمه ضارب  و تروریست است در رسانه های غربی . ضارب یا ( اَساسین ) به فرد یا افرادی گفته می شود  که  هدف مشخصی دارند و جهت به قتل رساندن یک یا چند نفرکه حکم حذفشان از بالا صادر شده است به کار گرفته می شوند . خواجه نظام الملک و مهاتما گاندی در شمار معروفترین قربانیان ضاربین هستند . باندهای مافیائی و سازمان های جاسوسی همواره تعدادی از این ضاربین حرفه ای در اختیار دارند که کارشان را خوب بلدند و از صدمه زدن به مردم و افرادی که حکمی برای قتلشان دریافت نکرده اند پرهیز می کنند . جدیدترین نمونه اش افرادی است که جهت کشتن خاشقچی از عربستان اعزام شده بودند  .
تروریست اما همانطور که از اسمش پیداست جهت ایجاد رعب و وحشت در میان شهروندان به کار گرفته می شود. هدف او نه فردی مشخص مانند خاشقچی یا بختیار ، بلکه مردم بی گناهی هستند که به مناسبت های گوناگون در محلی گرد آمده اند . او غالبا سعی می کند بیشترین صدمه را بزند . هفته ای نیست که در کشورهائی مانند افغانستان ، پاکستان و عراق یکی از این حملات به وقوع نپیوندد  و هر از گاهی در جهان غرب نیز
اما آنچه به کارکرد زبان مربوط می شود این است که از منظر رسانه های غرب اگر ضارب مسلمان و یا از کشورهای متخاصم باشد تروریست خطاب می شود و اگر از خودشان باشد ضارب و تک تیر انداز و کارمند اداره جاسوسی است که بر پرده سینما نهایتا در هیئت جیمز باند و رمبو ظاهر می شود   .