حراج

اشیای گریه آور

در باره قالی ایرانی

راست گفته اند

  که سیب  رها شده از شاخه
هرگز دور تر از درختش
به زمین نمی افتد
 تو نیز فرقی نمی کند
در کجای جهان
و در کدام بندر و فرودگاه نا آشنا
پیاده شوی از راه
در نهایت پا
بر خاک آشنای خودت
خواهی گذاشت

آسمان مقصد می تواند
به هر رنگی که دل تنگش می طلبد
در بیاید
زمین زیر پای تو اما
همرنگ سر زمین تو خواهد بود
سر زمینی که تا آخر دنیا
پا به پای تو خواهد آمد
تا در منزل آخر
مانند قالی پر نقش و نگاری فرش کند
زمین زیر پایت را  

تعقیب

گنجشکانی که رد تو را دیروز
درخت به درخت
و خیابان به خیابان
دنبال کرده اند

خدا می داند چه دیده اند
که جیکشان دیگر
در نمی آید .

باران شاعر نیست

در تکذیب شاعر بودن باران

   

باران شاعر نیست 

اما در چشم انداز تو  

و بر طومار این خیابان تا به حال 

چیزی ننوشته است 

که جوباری مارپیچ و رقص در کمر 

از حاشیه اش نگذرد 

گاهی نیز

هیچ ابائی ندارد 

که برای هر دانه دردانه اش 

رنگهای اندوه و شادی

و حتاسوگواری را

از رنگین کمانی 

که شاهکار آسمان است

قرض بگیرد

باران شاعر نیست 

بی تردید اما 

شعبده باز تر دستی است 

که می تواند دار و ندارش را 

در چشم های شاعرکش تو 

پنهان کند . 

----------------------

روزنامه بهار . شماره147 - پنجشنبه 23 خداد 92