اما در چشم انداز تو
و بر طومار این خیابان تا به حال
چیزی ننوشته است
که جوباری مارپیچ و رقص در کمر
از حاشیه اش نگذرد
گاهی نیز
هیچ ابائی ندارد
که برای هر دانه دردانه اش
رنگهای اندوه و شادی
و حتاسوگواری را
از رنگین کمانی
که شاهکار آسمان است
قرض بگیرد
باران شاعر نیست
بی تردید اما
شعبده باز تر دستی است
که می تواند دار و ندارش را
در چشم های شاعرکش تو
پنهان کند .
----------------------
روزنامه بهار . شماره147 - پنجشنبه 23 خداد 92